جسته و گریخته – از کتاب «چگونه پیر شویم»

برای آشنایی با شیوه‌های آموختن کتاب‌های مختلفی رو مرور کردم و از جمله کتاب «چگونه پیر شویم» از نشر هنوز. کتاب حاوی نکته‌های جالبی است که پیشنهاد می‌کنم بخونیدش.

بخشی از نکاتی از کتاب رو در این پست با شما به اشتراک می‌گذارم (پیشتر و به صورت ۷ پست مجزا در لینکدین به اشتراک گذاشته شده‌اند).

آیا شما هم سن واقعی‌تان را پنهان می‌کنید؟

جامعه به‌شدت از پیر شدن می‌ترسد و پیری را عارضه‌ای می‌داند که باید از آن اجتناب کرد و به کمک علم پزشکی آن را از بین برد. نویسنده کتاب از ما می‌خواهد این تلقی از پیری را تغیــیر دهیــم.

او نشـــان می‌دهد که تلقی ما از پیـری در بستــری فرهنگی و تاریخی شکل می‌گیـرد، و معتـقد است که دوره‌ی پـیر شدن می‌تواند دوره‌ای پربار و پویـا در زندگی ما باشد.

او می‌گوید اگر پیـری را بخشی از سرنوشــت‌مان بدانیم با آن کنار می‌آیـیم.

@@ شواهد نشان می‌دهد مغز درمیان‌سالی (تقریبا ۳۵ تا ۶۵ سالگی) و حتی بیشتر، هم شکل‌پذیر باقی می‌ماند.

طبق اظهاران جرج بازتروکسین، عصب‌شناس دانشگاه کالیفرنیا، در میان‌سالی توانایی به‌کارگرفتن تمامی اطلاعات مغزتان هر روزه، مداوم و ثانیه به ثانیه افزایش می‌یابد. در این دوره شما قادر هستید در زندگی روزمره بهتر از این توانایی استفاده کنید.

@@ «سیسرو» خطیب، سیاست‌مدار و نویسنده رومی معتقد است:

افرادی که در وجود خود هیچ منبعی برای دسترسی به زندگی خوب و مسرت‌بخش ندارند، هر سنی را طاقت‌فرسا می‌یابند.

او اعتقاد داشت، تنها احمق‌ها ضعف‌شان را به پیری نسبت می‌دهند!

@@ «حافظه کلمه به کلمه» (توانایی ارایه فهرستی از چیزها به صورت کلمه به کلمه و یک به یک) شاید با بالا رفتن سن رو به تحلیل رود، اما هر چه پیرتر می‌شویم، یعنی هر چه نیمکره‌های مغز با یکدیگر بهتر همکاری می‌کنند، «حافظه جان کلام» پیشرفت می‌کند (حافظه جان کلام: قدرت در آمیختن و دسته‌بندی کردن مفاهیم در قالب مقوله‌ها).

@@ امروزه ما به چیزی دچاریم که «ریچارد سنت» جامعه‌شناس، آن را «انقراض مهارت» می‌نامد. مهارت‌هایی که در نقش مهندس، وکیل، پزشک یا مانند آن در دانشگاه می‌آموزید، دیگر برای یک عمر دوام نمی‌آورد. به عبارت بهتر، مهارت دیگر امتیازی ماندگار نیست و تجربه دیگر فضیلت محسوب نمی‌شود.

@@ تفکیک تبعیض‌آمیز نژادی اکنون در نظر بسیاری از مردم احمقانه و مرتجعانه به نظر می‌رسد، اما آیا چندین دهه بعد از این، مردم از همه رده‌های سنی در نهادهای عمومی و خصوصی و زندگی اجتماعی کاملا در هم بیامیزند، تفک سنی نیز به همین شکل کهنه و ابلهانه به نظرمان خواهد رسید؟

@@ ارزش‌هایی که بیش از همه از سوی جوامع پیشرفته صنعتی و بازار تحسین می‌شود، یعنی تمرکز صرف بر فعالیت و زایایی، دقیقا همان‌هایی هستند که کم‌ترین کمک را در پیری به ما می‌کنند.

افرادی که پیش‌تر طوری زندگی کرده‌اند که گویی هرگز قرار نیست دیر شوند اغلب بازنشستگی و فقدان هویت حرفه‌ای به نظرشان مصیبت‌بار می‌رسد.

آنها در پرورش ویژگی‌هایی که امکان دوام داشته است، شکست خورده‌اند و حالا که به حرفه‌ای مشغول نیستند تا آن حرفه ساختاری بر آنها تحمیل کند، حتی اگر ذر زمان اشتغال از آن شکایت می‌کرده‌اند، حالا با فقدانش احساس درماندگی می‌کنند.

@@ حرف ما این است که انسان‌ها نمی‌توانند تنها باشند، ما به یکدیگر نیازمندیم. من آرتروز و ضعف بینایی دارم و این دو وضعیت زنگی‌ام را پیچیده کرده است…. . به مردم می‌گویم: «کمکم کنید، می‌شود برای بالا رفتن از این پله یا پایین رفتن از لبه پیاده‌رو دستتان را بگیرم؟»

یاد گرفته‌ام که با کمک خواستن از دیگران احساس بی‌ارزشی نکنم. در عوض نوع جدیدی از احساس پاداش از عشق انسانی را تجربه می‌کنم. بازوی‌تان را لمس می‌کنم و اتفاقی دلگرم‌کننده و تایید کننده رخ می‌دهد.

اطلاعات بیشتر در مورد کتاب:

@ چگونه پیر شویم

@ نویسنده: آن کارف

@ مترجم: مهرناز شیرازی عدل

@ رده‌بندی: مدرسه زندگی

@ تعداد صفحه: ۱۹۰

https://www.hanooz.pub/