خاطراتی از مشاوره‌ها و آموزش‌ها (۲)

حدود ۱۲ یا ۱۳ سال پیش در یک شرکت مهندسی مشاور، کار مشاوره و آموزش مدیریت پروژه انجام می‌دادم.
این شرکت مدیرعاملی بسیار جدی داشت به اسم آقای «م». آقای م در عین جدیت روحیات جالبی داشت.

اولین سوالی که ازم پرسید این بود: برای موفقیت، من به عنوان مدیرعامل باید چه کنم؟
یه فهرست بلند و بالا بهشون دادم، که اولینش شرکت تمام وقت در برنامه‌های آموزشی بود.

دو یا سه هفته بعد از شروع کارها، یک روز ۵شنبه از ساعت ۸ و نیم یک کلاس آموزشی داشتیم. بنا به عادت حدود یک ربع زودتر رسیدم و بنا به تجارب قبلی امیدی به حضور آقای «م» در کلاس نداشت.

وقتی رسیدم آقای «م» در اولین صندلی نشسته بود. با تعجب بهشون گفتم انتظار حضورشون رو نداشتم و در جواب گفتن خودت خواستی که حضور داشته باشم. خوشحال تشکر کردم و اینبار خواهش کردم موبایل خودشون و تمام مخاطبانی که بعد از خودشون به کلاس می‌آیند رو در یک کیسه بریزم و پشت در کلاس بگذاریم (داخل کلاس و پشت در)، در کمال ناباوری پذیرفت.
یادمه موبایل‌ها روی حالت بی‌صدا بودن، اما ویبره باعث حرکات موزن کیسه می‌شد.

یادمه ظهر هم از همه‌مون خودش سفارش گرفت که ناهار چی‌ می‌خوریم. اکثرا پیتزا و همبرگر خوردیم و خودش «چیزبرگر».

آقای «م» اون سال‌ها ۶۰ و خرده‌ای ساله بودن و به‌واسطه سوابق مدیریتی که در مگا پروژه‌ها داشتن، بسیار شناخته شده و مورد اقبال و احترام.

جدیت و دقتی که در انتخاب برنامه‌های توسعه‌ زیرساخت‌های شرکت داشتن همیشه مثال‌زدنیه

در یادداشت‌های بعدی در مورد مبارزه جدی ایشون با استعمال دخانیات خواهم نوشت.

پی‌نوشت: برخی تاریخ‌ها، افراد و وقایع عمدا و اندکی تحریف شده‌اند?? و هرگونه شباهت با مدیرعامل قبلی، فعلی یا آتی شما، کاملا محتمل است.