هیچ فروشی به شرط چاقو!

دوستمون خیلی اصرار داشت که شاخ غول رو شکونده و راه‌کاری رو شناسایی کرده که کلی منافع داره و می‌تونه کلی مساله رو حل کنه.

با توجه به اصراری که داشت چند جلسه خودم و یکی دو جلسه هم با دیگرانی که اصرار داشت نتایج کارش رو به اونها در میون بگذاره و احتمالا هم بفروشه نشستیم و توضیحاتش رو شنیدیم (فقط توضیح شفاهی).

در آخرین جلسه یکی از حضار ازش خواست پیشنهادش رو مکتوب کنه و با شرح و جزییات بفرسته که بررسی کارشناسی بشه (حاضر بود تعهد عدم افشا و عدم هر گونه استفاده هم امضا کنه).

بعد از این مکالمه و قول ارسال یکی دو روزه رفت که رفت!

چند باری بهش پیام دادم که چی‌شد و هر بار جواب داد یکی دو روز دیگه می‌فرستم.

آخرش بهش پیام دادم بهتره از دستور کار خارجش کنیم و به مخاطبان هم گفتم فعلا شرایط ارسال پیشنهاد رو ندارن.

امروز زنگ زد که تو چرا نتیجه زحمات من رو به باد دادی! این همه زحمت کشیدم! و توضیح دادم!

آزرده شدم و پاسخ دادم ایده به تنهایی قابل فروش نیست در عین حال کم‌تر کسی ممکنه خریدار یک طرح از یک راه‌کار آزمون نشده باشه. با این‌حال یکی از مخاطبانت پذیرفت که بعد از امضای NDA طرح رو بررسی کنه و تو حاضر نشدی طرح مکتوب بدی!

جواب شاهکار بود، طرح حاضر نبود و نیست!

تنها جوابی که تونستم بدم این بود « تو می‌خواهی هیچی بفروشی!»

هیچی فروش نباشیم، وقت و اعتماد دیگران ارزش داره و هیچی فروشی تنها باعث می‌شه سرمایه اجتماعی‌مون آب بره.