ملاحظاتی برای تنظیم یک برنامه زمانی

برنامه‌های زمانی یکی از برنامه‌های پایه در هر پروژه‌، به‌ویژه در رویکردهای آبشاری به چرخه عمر محسوب می‌شوند. برای تنظیم این‌گونه برنامه‌های باید مجموعه‌ای از ملاحظات در نظر گرفت، که برخی از آنها عبارتند از:

• برنامه زمانی باید با الزامات زمانی مندرج در اسناد بالادستی مانند قرارداد و منشور پروژه متناسب باشد.
• برنامه زمانی مبنا باید با توجه کامل به منطق شبکه تنظیم شود.
• برنامه، تمامی مبانی، فرضیات و اطلاعات مرتبط مستند باشد.
• برنامه زمانی تمام محدوده پروژه را پوشش دهد.
• برنامه زمانی باید کارهای غیر مستقیم / پشتیبان را نیز پوشش دهد (از این دسته فعالیت­ها باید با احتیاط استفاده شود – تا امکان از این دسته کارها استفاده نشود).
• لازم است شبکه فعالیت­ها کامل باشد و هیچ فعالیتی معلق نباشد، به این معنی که:
  • هر فعالیت حداقل یک پیش­نیاز داشته باشد (به جز فعالیت اول پروژه)
  • هر فعالیت حداقل یک پس نیاز داشته باشد (به جز فعالیت آخر پروژه)
• تا حدامکان روابط میان فعالیت­ها به صورت FS تعریف شده باشد.
• Lag و Lead به حدود ۳۰ روز محدود شده باشد.
• تعداد فعالیت­های دارای Lag یا Lead زیاد نباشد (بیشتر از ۵% کل فعالیت­ها نباشد).
• فعالیت­ها دارای شناوری منفی نباشند.
• فعالیت­ها دارای انقطاع زمانی (Split) نباشند (در مواردی که انقطاع در یک فعالیت ضرورت داشته باشد، لازم است فعالیت به دو فعالیت مجزا تقسیم شود).
• به جز رخدادهای کلیدی (Milestoneها)، هیچ مولفه­ای در برنامه زمانی دارای قید تاریخ نباشد (زمان آغاز و پایان باید براساس منطق شبکه و نیز رخدادهای کلیدی تعیین شود).
• مدت هر فعالیت زیاد نباشد (توصیه می­شود مدت فعالیت­ها به ۶۰ روز تقویمی محدود شود و حداکثر ۵% فعالیت­ها دارای زمان بیش از ۶۰ روز تقویمی باشد).
• از یک واحد زمانی در تنظیم برنامه زمانی استفاده شود.
• فعالیت‌ها دارای تغییر در نرخ منبع نباشند (در صورتی که نرخ منابع تغییر می‌کند، آنها را به ۲ فعالیت مجزا تفکیک کنید).
• استفاده از منطق برنامه‌ریزی موجی غلتان و بسته‌های برنامه‌ریزی می‌تواند در مواردی که اطلاعات لازم برای برنامه‌ریزی تفصیلی در دست نیست، بسیار موثر باشند.